Release datum: 05-08-2022 door Sony Music
Kasabian heeft het in Nederland nooit echt gemaakt als een mainstream band. Hun enige hitje was Underdog, maar ook die heeft nooit de Nederlandse hitlijsten gehaald. In het thuisland de UK was de dit nummer een stuk populairder.
In mijn jongere jaren keken wij thuis heel erg veel naar MTV 2 wat later MTV ROCKS werd. Underdog werd daar veel gedraaid en was daarmee ook mijn eerste kennismaking met de band. West Ryder Pauper Lunatic Asylum zal voor als nog mijn favoriete plaat van Kasabian blijven. Dat was al hun derde plaat, zijn voorgangers waren "Kasabian" en "Empire". Hun chaotische inde rock sound is moeilijk te beschrijven. Kasabian heeft over de jaren meerdere albums uitgebracht, in 2020 verliet frontman Tom Meighan, de band, vanwege persoonlijke problemen. De lead werd overgenomen door Sergio Pizzorno, de gitarist van de band, die al op verschillende albums af en toe te horen is. Het lijkt een logische keuze.
Terug naar het nieuwe album, toen ik dit nieuwe album opzette vroeg ik mij af of ik niet per ongeluk een andere artiest had aangeklikt. Mijn eerste gedachte was, "ben ik bij een album van Imagine Dragons aanbeland?" Nog maar een keer checken, nee het is toch echt Kasabian, wat een omslag zeg, dat was wel even wennen.
Ik miste in dat eerste nummer wel de iconische sound van Kasabian, het was zo gestroomlijnd zo recht toe recht aan. Het eerste nummer klinkt als een popliedje. Ik hoop niet dat ze deze weg blijven bewandelen want het maakt de band een stuk minder interessant. In het verleden hebben ze ook wel eens een uitstapje gemaakt naar electronica met het nummer "treats" van het album 48:13. Het grote verschil is dat je op dat album nog steeds de echt sound van de band hoort, die ritmische beats, de chaotische lijnen en veel gitaren.
Ik was enorm verrast door dit album, waar is mijn geordende chaos? Waar zijn mijn rauwe randjes? Het tweede nummer van het album "SCRIPTVRE" begon dacht ik we zijn weer op de goede weg, dit klink tenminste weer als Kasabian, maar ook dit nummer bleek flink onderhanden genomen met de polijstmachine. "SCRIPTVRE" had beter uit de verf gekomen op een album van Pendulum. Het deed mij namelijk strek denken aan Pendulum's Witchcraft.
We slaan voor het gemak het vierde nummer "STRICTLY OLD SKOOL", over, het is echt een verschrikking. Het is als een afgelikte boterham, smaakloos. "ALYGATYR", klinkt fantastisch, dat is wat ik verwacht te horen.
The Wall is een fijne ballad, hij valt een beetje uit de toon, nou ja misschien ook niet want het is in zijn geheel een bij elkaar geraapt zooitje. Ik wou dat ik kon zeggen dat de rest van het album beter wordt, maar muzikaal gezien gaat het alle kanten op. Helaas geen lovende recensie vandaag, ik denk dat de band de weg een beetje kwijt is geraakt of dat dit gewoon een slecht uitgepakt experiment is. Het is maar goed dat ik geen waarderingssysteem gebruik om muziek te beoordelen, dit album had namelijk een dikke onvoldoende gekregen.
Ik ben benieuwd wat jullie van het nieuwe album vinden en of er die hard fans zijn hier die net zo teleurgesteld zijn al dat ik op dit moment ben.
Comments