top of page
Foto van schrijverIrene @findingflightcases

Excentrieke kids rock, Bumble B. Boy - Bumble B. Boy

Bijgewerkt op: 28 apr.

Bumble B. Boy - album art - Finding Flight Cases

Eens verscheen daar op het podium een man in een imker pak en de rest was geschiedenis.

Bumble B. Boy aka Tom Harden, is een Australische artiest en gefaald kinderentertainer aldus hemzelf. Hij verhuisde naar Nederland om op nieuw te beginnen. Zijn eerdere uitgebrachte singles hadden mijn aandacht al getrokken en nu is daar dan de eerste zelfbenoemde album.


Het album begint met een introductie, waar de bijen je om de oren zoomen, op de beat van een synthesizer. Het is erg aanstekelijk, en super vermakelijk om ook live te horen als intromuziekje bij opkomst van de band (geen idee of ze dit ook doen overigens).


Het album vervolgt met "Klutz" een heel ritmisch aanstekelijk nummer, vol geluidjes en chaos. Een van de weinige nummers ook waarin de zang wat meer op de voorgrond treedt. De basis van Bumble B. Boy's muziek is voor een deel instrumentaal. Iets wat mij normaal niet zo heel erg ligt, echter door de gelaagdheid van de muziek mis je de zang niet.


Bin Day is een knipoog naar het overvolle post punk genre. Dat is het misschien tekstueel niet maar zo voelt hij voor mij wel. Het is minder chaotisch en wat meer recht toe recht aan dan de andere nummers van deze plaat. Het maakt het daarom ook erg toegankelijk voor een breder publiek. De lekkere rauwe uithalen in de refreinen zijn echt fantastisch.


Met Mircoplastic Person keren we terug naar de chaos, wat in mijn optiek Bumble B. Boy zo goed vertolkt. Dit nummer zou ook perfect passen onder een aflevering van Peppi en Kokkie. Door die hoempapa melodie die er in verwerkt is. Daar komt dat speelse kinderlijke ook in naar voren, tekstueel gezien draagt dit nummer een heel andere boodschap met zich mee. Ik heb Bumble B. Boy met zijn imker pak altijd wel een beetje als een natuur activist gezien, en ik denkt dat hij met dit nummer ook wel die kant van zijn persona belicht.


Waar de hele tendens van dit album blij en opbeurend is, voelt Engelbert the Fool I wat zwaarder aan. Het heeft nog steeds wel van die aanstekelijke gitaarriffjes maar het voelt wat agressiever wat meer on edge. Ik vind trouwens die korte snelle drum beat echt fantastisch, het doet me denken aan alle goede indie rock nummers waar ik van hou. Deel II van Engelbert the Fool's verhaal is wat meer opbeurend, met vocalen die doen denk aan Jack White, en gitaren die daar ook niet voor onderdoen overigens.


Ik ben in geen tijden zo enthousiast geweest over een album, dit voelt net zo als toen ik voor het eerst De Staat hoorde. Het heeft zo veel lagen, zo veel kleine subtiele hints zoveel diepgang. Terwijl de muziek toch ook heel recht toe recht aan lijkt te klinken. I've Got A Secret doet mij denken aan een seizoen van Teen Wolf, ja die had je vast niet aan zien komen. Die hoeha in dit nummer is vergelijkbaar met de hoeha, die gebruikt wordt in het 3de seizoen van deze serie.


"This Boy Needs a Pair of New Pants" doet mij ook een beetje denken aan de manier van zingen die Jack White toepaste als onderdeel van de White Stripes. Zoals ik al eerder noemde heeft dit album ook volledig instrumentale nummers, Bumble B. Boy's Reprise en Clap Your Hands zijn hier perfecte voorbeelden van.


Het klappen gaat verder in Dance at the "Foot of my Grave", dat weer wat meer groovy is. Ergens doet de stye van Bumble B. Boy mij ook wel een beetje denken aan De Staat. Dit heeft vooral te maken met de tempo wisseling, de drums en sommige stukken van de zang. Vooral in "Laughing Locusts" zullen de Staat fans zeker horen wat ik bedoel, het is wat meer bombastisch. Ondanks dat qua zang die best saai is, vind ik dit wel een van de meest interessante nummers van het album.


Het album sluit af met "Water of the Last Moment" wat met 6:14 ook het langste nummer van het album is. Het nummer heeft een introductie in het Japans, waarvan je denkt dit zal de sfeer zetten van het nummer, maar hoe verder je luistert hoe meer, het klinkt als een lekkere surf song.


Mijn conclusie, dit is een fantastische debuutplaat met veel diversiteit, maar het druipt ook van talent. Ik zie een zonnige toekomst voor deze excentrieke Australiër. Wat vinden jullie van Bumble B. Boy's debuut?













0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page