Ja wel, donderdag 2 februari speelde the Super Soakers bij mij in de buurt, op These Go To Eleven, samen met de bands Misprint en Library Card. Het was fantastisch, ik heb enorm genoten van alle bands eigenlijk. Het was een zeer geslaagde These Go To Eleven, als je het aan mij vraag. The Super Soakers waren al een tijdje op mijn radar verschenen en 27 januari kwam er een nieuwe EP van deze band uit, met de naam The Shepherd & The Scapegoat.
Soms dan vind je iets leuk en dan weet je eigenlijk niet zo goed wat je er over will vertellen, dat heb ik nu een beetje met deze EP, ik vind het echt een heerlijke EP om naar te luisteren. Maar vertellen waarom, dat viel toch een beetje tegen.
The Shepherd & The Scapegoat, begint als een kabbelend beekje, op een zomerse dag, om in het tweede nummer te veranderen in een waterval. How Long Till The Summer klinkt in mijn oren niet echt als een ander seizoen, dan zomer, het heeft iets vrolijks, maar gelijktijdig ook een donkere ondertoon.
Hypothermia is denk ik mijn favoriete nummer van deze EP, het bouwt lekker op naar een climax om en die gitaar solo die er in zit is echt super lekker.
Het beekje kabbelt daarna weer rustig verder met Adam and Eve, tekstueel vind ik dit nummer heel sterk, een haakt in op het thema seksualiteit en hoe mensen, andere mensen in hokjes willen plaatsen en het niet respecteren/van de anders persoonlijkheid.
Is What A Year nu een verkapt kerstliedje?
Het is een hele mellow EP, maar ontzettend ontspannend om naar te luisteren ik ben benieuwd wat deze band in de toekomst nog meer uit gaat brengen. Hoe ervaar jij deze EP? Luister hem hieronder.
Comments