Release datum: 13 januari 2023 door Wolf Records
Kun je je nog herrineren dat op ieder groot festival die bijzondere verschijning met de bontmuts ten tonele trad? Ik wel, Kovacs is een excentrieke verschijning die ik niet gauw zou vergeten. Al was ik wel een beetje vergeten hoe goed haar muziek eigenlijk is. En die muziek die mij altijd gefascineerd heeft, het houdt je vast, het is zo intens.
Het album opent meteen met een van de kwetsbaarste nummers, naast Child of Sin natuurlijk. Fragile is geeft je een soort van gothic, spookachtig gevoel, met die "haunting" piano, onder begeleiding van een schitterend viool spel. De nummers van Kovacs voelen altijd also ze met een volledig orkest zijn opgenomen. Er is altijd een mooie klassieke ondertoon te vinden. Dit nummer voelt ook een beetje als een muziekdoosje wat een slaapliedje speelt.
De piano speelt rustig verder in het tweede nummer Goldmine, maar veranderd qua toon naar een wat vrolijker deuntje. Het nummer heeft voor Kovacs verschillende betekenissen. De negatieve invloed die en groot label op je kan hebben. Maar ook het vinden van je eigen geluk.
Het derde nummer, "Child Of Sin" is nu al mijn favoriet van dit album, dit heeft niet alleen te maken met Till Lindemann maar het is een heel krachtig nummer, het is zo vol emoties, maar ook zo subtiel door de manier waarop Sharon en Till dit samen brengen. Het is zo puur en het raakt me op de juiste plekken. Het trouwens de eerste keer dat ik Till in het Engels heb horen zingen, dat is toch wel een beetje een vreemde gewaarwording. Maar man dit nummer, ik ben echt verkocht.
Na zo'n emotionele rollercoaster is "Bang Bang" wel een heerlijke afwisselingen, en dit nummer doe heel werelds aan met het gevoel van Spaanse/Portugese Castagnetten daar deed het mij in ieder geval aan denken. Het klink voor mij dus eigenlijk best wel zomers.
Van het zonnige Portugal waar ze veel tijd doorbracht tijdens de corona pandemie, vertrekken we naar een ander zonnig oord, ergens waar "Freedom" niet altijd vanzelfsprekend is, het Midden Oosten. Dat het een gevarieerd album is kun je zeker wel zeggen. Het mooie is dat alles ook weer bij elkaar past hoe divers de nummer ook zijn.
"Love Parasite" en "High Tide" heb ik eigenlijk niet zo veel over te vertellen, ik denk dat die eerste misschien wel mijn minst favoriet is van het album. Ik vind de tekst van "High Tide" trouwens wel erg sterk:
" If we hit high tide, The banks are gonna break, The flood comes rushing over, The castles that we made, If we hit high tide, I will let the water, Drag me back into the ocean, Back into the ocean"
Ik krijg echt kippenvel van Mama, dit nummer gaat ook weer echt op mijn gevoel zitten, wat het erg moeilijk maakt om uit te leggen waarom ik het zo mooi vind. Ik kan bij dit album ook alleen maar weer denken, wat een stem heeft die vrouw toch.
Dit album staat vol met herinneringen, verweking van emoties en belevingen, het heeft veel invloeden maar is toch een geheel. Dit is een album wat ik zeker nog vaak ga luisteren en ik denk dat ik ook wel eens een concert van haar mee wil pakken. Ik ben echt zo benieuwd hoe dit live zal klinken. Gelukkig zei ze in een interview dat ze graag weer wou gaan touren dit dat moest vast gaan lukken deze zomer.
Commentaires